WOMEN'S VOICE
Jan 21, 2015
Story
Пра нас не здыме эпапею Энзейнштейн,
І Караткевіч не напіша з нас раман.
Мы ўзялі назву з вуснаў тысяч тых людей,
Што йдуць да нас і кажуць: будзе зноў падман.
Надзея з роспаччу мяняецца падчас.
Не ўзняўшы голаў, не падняцца і з кален.
Яны завуць Зямлёю Саннікава нас,
Зямлёй надзей і добрых перамен.
А над Зямлёю Саннікава дождж,
А над Зямлёю Саннікава ціш.
У вочы скажуць: плёну ні на грош!
А следам: дзякуй, дружа, што стаіш!
А над Зямлёю Саннікава ноч,
І сонца б’ецца у аблозе хмар.
Тут я і ты, а хто яшчэ апроч?
Ты – беларус, ліцвін, змагар, ваяр.
- А што вы зробіце, як ён мацней за вас?
- А мы сваёй не пашкадуем галавы.
Завеце вы Зямлёю Саннікава нас,
Але надзея наша – гэта вы.
Вы столькі год гукалі шэптам: “Перамен!”
Ці гучна марылі пра 9 грам свінца…
А зараз НАЦЫЯ ўздымаецца з кален –
За гэта варта біцца да канца!
Хай над Зямлёю Саннікава дождж,
Хай над Зямлёю Саннікава ціш.
У вочы скажуць: плёну ні на грош!
А следам: дзякуй, дружа, што стаіш!
А над Зямлёю Саннікава ноч,
І сонца б’ецца у аблозе хмар.
Тут я і ты, а хто яшчэ апроч?
Ты – беларус, ліцвін, змагар, ваяр.
15.10.2010